ما مکانهای زیادی برای گردشگری در ایران داریم که یکی از آنها استان گیلان است. ماسوله روستایی محصور در بین کوهستان و مه است. به دلیل ساختار خاصی که روستای ماسوله دارد، هیچ وسیله نقلیه موتوری قادر به آمدن در داخل این روستا نیست. بازار محلی این روستا تا پاسی از شب باز است و گردشگران می‌توانند سوغاتی‌های خود را تهیه کنند.
طبیعت را نمی‌توان از دور دید و به شگفتی چشم اندازهای درشت خیره ماند. باید از جزء به کل رسید. از پنجره‌های چوبی قدیمی گرفته تا گلدان‌های رنگی زیبا که در طاق‌های بیرون پنجره‌ها چشم را به تماشای طیفی از بی‌شمار رنگ فرا می‌خواند. در ساخت نرده‌های چوبی خانه‌ها و مسافرخانه‌ها ظرافت خاصی به کار رفته است که چشم هر بیننده‌ای را به خود جلب می کند.
خانه‌ها در این روستا
شاید تابحال این منظره را ندیده باشید که خانه‌ای بر دوش خانه‌ای دیگر سوار باشد و سقف یک خانه، حیاط خانه دیگری شود. خانه‌ها از چوب، گل‌رس و سنگ بوده و معمولاً در دو طبقه ساخته شده‌اند.
شهرت بین‌المللی این مکان تا نقاط دور دنیا هم رسیده و به همین دلیل ماسوله هیچ‌گاه از گردشگر ایرانی و خارجی خالی نمی‌باشد.
بازار و کوچه‌های تو در تو و سنگ فرش شده، جلوه‌ای دیگر دارد و همه چیز از انواع صنایع دستی تا ساخته‌های چوبی به سبک قدیمی تهیه می‌شوند.
همچنین یکی دیگر از روستاهای زیبا در گیلان روستای سقالکسار است.
بازار ماسوله
بازار ماسوله در مرکز این روستا است و از جالب‌ترین نقاط دیدنی در این روستا برای علاقه‌مندان به بناهای قدیمی است.
هر ساله گردشگران زیادی به این بازار می‌آیند و از محصولاتی مانند ابزارهای فلزی و لوازم سنتی، گلیم، خوراکی‌های محلی، ترشیجات، مربا و سایر صنایع دستی استان گیلان که توسط مردم این روستا تولید می‌شود، دیدن می‌کنند.
صنایع دستی ماسوله
در روستای ماسوله صنایع دستی مختلف از جمله بافت عروسک کانوایی، بافت شال و کلاه و جوراب پشمی، قالی‌بافی، گلیم‌بافی، جاجیم‌بافی، دوخت گیوه و روفرشی، چموش‌دوزی و نمدمالی کم و بیش رواج داشته که امروزه نمد مالی تقریباً منسوخ شده و چموش‌دوزی بیشتر به شکل چموش‌های تزیینی رایج است.
چموش دوزی یکی از صنایع دستی بسیار قدیمی گیلان است که به آن چارق دوزی هم گفته می‌شود. چموش یا چارق پای‌افزاری است بسیار قدیمی و ساخت و استفاده از آن نزدیک به چند هزار سال در گیلان قدمت دارد. در قدیم چموش در انواع گوناگون از چرم تهیه می‌شد که به طور معمول بدون پاشنه دوخته می‌شدند. چموش بنددار، نوک عقابی و برگشته‌ای دارد و چموش بی‌بند بدون تسمه و بند است.
در گذشته بیشتر روستاییان و دام‌داران و کشاورزان گیلانی از چموش به عنوان کفش استفاده می‌کردند اما با رواج انواع کفش‌های ماشینی، استفاده از چموش تقریباً منسوخ شده و صنعت چموش دوزی رو به زوال است. این کفش برای پای چپ و راست فرقی ندارد و پا در داخل آن احساس خنکی می‌کند.
یکی از صنایع دستی ماسوله که همچون چموش ریشه در هزار سال قبل دارد، ساخت چاقو، قیچی، داس، داره، گاوآهن، سه‌پایه و از این قبیل ابزار آهنی است که به دلیل وجود معادن آهن در اطراف ماسوله این نوع از صنایع دستی از قدیم در ماسوله رایج شده و امروزه فقط یک یا دو کارگاه ابزار آهنی در آن دیده می‌شود.
امروزه ماسوله یکی از مناطق گردشگری استان گیلان به شمار می‌رود که همه ساله به خصوص در تابستان پذیرای هزاران گردشگر داخلی و خارجی است. ماسوله آب‌و‌هوایی خنک و خوب و طبیعتی زیبا و خیره‌کننده‌ای دارد. کوهستان سرسبز و آبشارهای زیبا در رودخانه آن موسوم به ماسوله رودخان از جلوه‌های بسیار زیبای گردشگری طبیعی می‌باشد.
ثبت دیدگاه