راز ثروتمندی ام شروع کار در حوزه جدید بود

اسید نیتریک

در واقع اسید نیتریک در دمای معمولی نیز کمی تجزیه می شود و گرم شدن یا قرار گرفتن در معرض نور مستقیم خورشید باعث تجزیه بیشتر آن می شود و در نتیجه رنگ آن به زرد یا قهوه ای تغییر می یابد. اسید نیتریک با اکثر فلزات ، به جز طلا و پلاتین ، برای تولید نیترات واکنش نشان می دهد. استفاده اصلی از اسید نیتریک (۸۰٪) در تولید کودهای کشاورزی است. از کل تولیدات این ماده ۹۶٪ برای تهیه نیترات آمونیوم و نیترات کلسیم آمونیوم استفاده می شود. برای ساخت مواد منفجره از مقدار نسبتاً کمی نیترات آمونیوم استفاده می شود.

اسید نیتریک معمولاً با اکسیداسیون آمونیاک به دست می آید. این کار عمدتا با استفاده از فرآیند Ostwald انجام می شود. این اسید همچنین با تیمار نیترات سدیم با اسید سولفوریک نیز تولید می شود ولی این روش بازدهی کمی دارد.

اکسید روی

لازم به ذکر است که اکسید روی در گذشته با نام توتیا شناخته می شده است که معادل عربی واژه دوده می باشد. رومی ها برای اولین بار در حدود ۲ هزار سال قبل از میلاد مسیح این ترکیب را تولید کردند و بعد از آن ها به ترتیب در قرن های ۱۶ و ۱۷ میلادی توسط هندی ها و چینی ها و در قرن ۱۸ در اروپا تهیه شد. در ابتدا از این ترکیب به عنوان رقیق ساز رنگ ها و بعد ها به عنوان ترکیبی به منظور افزایش کیفیت کاغذ استفاده گردید.

با کشف خواص نیمه رسانای این ترکیب کاربرد آن در قطعات الکترونیکی رواج یافت و با افزایش پژوهش ها بر روی این محصول به این مهم دست یافتند که اکسید روی از پایداری بسیار خوبی برخوردار است و نیز می تواند از خود هم خاصیت بازی و هم خاصیت اسیدی نشان دهد و در آب و الکل حل قابل انحلال نیست. به صورت کلی با گذشت زمان و افزایش تحقیقات بر روی این ترکیب شیمیایی بسیار پر کاربرد ، استفاده از آن در صنایع مختلف زیاد شد و این افزایش همچنان ادامه دارد.

اکسید گرافن

به طور کلی اکسید گرافن یک لایه اتم کربن با ضخامت یک اتم است که در یک شبکه شش ضلعی مرتب شده است. این ترکیب ماده اصلی سازنده گرافیت است. گرافن به تنهایی یک ماده قابل توجه است و دارای انبوهی از خصوصیات حیرت انگیز است و به همین دلیل کاربردهای متنوعی دارد. این ماده سازنده سایر مواد گرافیکی است. از آنجا که قطر اتم کربن معمولی حدود ۰.۳۳ نانومتر است ، حدود ۳ میلیون لایه گرافن در ۱ میلی متر گرافیت وجود دارد.

واحدهای گرافن به عنوان نانو گرافن نیز شناخته می شوند. اینها برای عملکردهای خاص طراحی و تولید می شوند و به همین ترتیب فرایند ساخت آنها پیچیده تر از گرافن معمولی است. نانوگرافن با حذف انتخابی اتم های هیدروژن از مولکول های آلی کربن و هیدروژن ساخته می شود ، این فرآیند دهیدروژناسیون نامیده می شود.