نقدی بر انتخابات ” دفتر نمایندگی نظام مهندسی ساختمان شهرستان صومعه سرا”(قسمت اول)

نقدی بر انتخابات ” دفتر نمایندگی نظام مهندسی ساختمان شهرستان صومعه سرا”(قسمت اول)

شهروند مطالبه گر، شهرمدرن، چشم اندازی روشن، رو به سال های سبز پیش رو

اختصاصی بامردم| قاسم خوش سیما: جسته و گریخته از اخبار به گوش می رسد که بار دیگر انتخاباتی با شکل و شمایل ظاهرا تخصصی تر در راه است و شهرستان صومعه سرا که همواره ید طولایی در مبحث انتخابات و ” حواشی پسا انتخابات ” دارد نیز از این قائده مستثنی نیست و گام در پروسه ای می گذارد که آنرا ” انتخابات دفتر نمایندگی نظام مهندسی ساختمان ” می نامیم.
اما گذشته از مسائل فنی داستان، که بدون تردید فرصت پرداختن به همه موارد آن در این مقاله نمی گنجند بحث آن است که نخست این پرسش مهم را از خود جویا شویم که به راستی جایگاه این دفتر در زندگی ما مردم این شهرستان کجاست و اگر لحظه ای چشمان خود را ببندیم و چنین تشکیلاتی را حذف شده فرض نمائیم چه اتفاقی در کارو بارمان رخ خواهد داد؟ چند کوچه آنطرفتر سوال فوق را کمی تخصصی تر بیان نمائیم و آن اینکه جایگاه و پایگاه یک مهندس عضو این دفتر در بعد ساختمانی،ترافیک،نقشه برداری و غیره، همچنین نظارت های مربوط به مبحث اجرای قوانین ملی ساختمان در زادگاهمان چیست؟ حال چشمان خود را باز کنیم. نگاهی به بستر شهر بیاندازیم و ببینیم نبض ساخت و ساز دست چه کسانی است و نحوه ساخت و سازها، نقش این افراد در اعطای پروانه ها ومجوزهای ساخت،مهندسی شهر، تاثیر مشوق های مهندسی در تراکم جمعیتی، بافت فرسوده و هزار درد بی درمان دیگر،کجای کار قرار دارند و در یک کلام آنکه در موضوعات مربوطه کاربرد این سازمان چیست و آیا چنین نقشی در خدمت مردم قرار دارد یا آنکه داستان چیز دیگریست.
چشمانتان را بازترکنید و برخلاف برخی اوقات نگاهی هم به افق های دورتر داشته باشیم. انتخابات دفتر نمایندگی نظام مهندسی و عده ای افراد که جهت دریافت مناصبی مانند اعضای هیئت رئیسه و ریاست دفتر، کاندیدا می شوند. کاندیداهایی که مانند برخی از انتخابات رایج در کهن دیارمان، هیچ گاه در معرض چالش های جدی مطالبه گری جامعه قرار نمی گیرند و بر اساس قانون هرکس با داشتن تصویر کارت ملی،چند قطعه عکس، تعدادی برگه مدرک تحصیلی و مواردی از این دست مجاز است بدون هرگونه هزینه اجتماعی و مقابل بارش مطالبات حقه ی جامعه در معرض انتخاب قرار گیرد که البته در هر صورت افرادی به عنوان منتخب، قسمتی از سرنوشت اجتماعی مردم یک سامان را در دست می گیرند و مابقی ماجرا که نیازی به واگویه کردن نیست.
اکنون تصور فرمائید در مسیر سخت مصائب و ایراداتی که بر نحوه حاکمیت دموکراسی در کشورهای جهان سوم وجود دارد، افرادی بتوانند در مرگ شایسته سالاری و از طرق مختلف، صندلی های این قسمت مهم از مدنیت زندگی مردم را تصاحب نمایند که نه تنها دارای توان لازم جهت اثر گزاری قدرتمند و مثبت بر تصمیم گیری های مرتبط نیستند بلکه با زندگی در اتاق های دربسته ی پسا انتخابات و ” سایلنت گزینی ” سبب شوند از موقعیت های تصمیم گیری آنان بر ضد منافع عمومی شهر استفاده گردد و نتیجه همان شود که ساختمان های ولایتمان در کوچه های شش متری و هشت متری سر به ناکجا آباد ببرند،معابر به پارکینگ تبدیل شوند،مبحث 19 مقررات ملی ساختمان سبک انگاشته شود و گاهی مهندس مربوطه نداند نقشه ها و پروژه هایی که تایید می کند کدام قسمت از شهر وجود دارند و برخی هایشان تنها مهری را به یدک بکشند که به نام او اما به کام افراد گاها نااهل است.
در ادامه بحث آن است چه اتفاقی رخ می دهد که برخی رای دهندگان به کاندیداهای انتخابات دفتر نمایندگی نظام مهندسی شهرستان، هرگز چنین نیازی را در خود نمی بینند که با تشکیل جلساتی، نامزدهای مورد نظر را با پرسشهایی به چالش بکشند که به دلیل طولانی شدن در مقاله بعدی به آنها خواهیم پرداخت.

پرسشهای بیشماری در این بخش که ممکن است کسانی حتی از جرگه ی مهندسین شهر این باور غلط را هنوز در سر داشته باشند که مگر حدود اختیارات دفتر نمایندگی نظام مهندسی ساختمان شهرستانی مانند صومعه سرا، به چه میزان است که با وجود قوانین متعدد بالادستی، از سازمان مرکزی گرفته تا نمایندگی استان، این دفتر بتواند پاسخگوی نیازهای شهرستان باشد؟ باور غلطی که در سایر بخش ها هم وجود دارد و برخی موارد موجب فلج شدن امور زندگی مردم شده است در حالیکه باید قبول کنیم سالهاست چنین نظریه ای منسوخ شده و مدیر، کارشناس، کارمند و حتی یک کارگر ساده در پایین ترین سطوح سازمان خود قادر است بر بالاترین سطح آن اثر گذاری مثبتی داشته باشد اما مستلزم آن است از هوش،توانایی و قدرت فکری و اجرایی فوق العاده ای برخوردار باشد. افرادی که هیچگاه و در هیچ سازمانی از گردونه تصمیم گیری و اجرایی شدن تصمیماتشان خارج نخواهند شد و اگر مجموعه ای اختیار تام را از سطوح پایینتر خود سلب نموده، تنها ناکارآمدی برخی نیروها و عادت نمودن به روزمرگی های همیشگی آنان است. روزمرگی و نپرداختن به موارد نو، همان چیزی می شود که امروزه شاهد آنیم و حاصل چهره ی کریه المنظری است که در برخی نقاط شهرهای کشور با آن مواجهیم.هرکس ساختمان می سازد که ادعای آن را دارد در دنیا بهترین است و هیچ تفاوتی بین سازنده ی دارای صلاحیت و مابقی ” هرزه سازان ” نیست . در حقیقت هرکس به شکلی ساختمان می سازد که دلش می خواهد و در این میان آنچه از نقش سازمان نظام مهندسی ساختمان سراغ داریم همین انتخابات گاه و بیگاه، یک سایت اطلاع رسانی، عضو گیری و اندکی نام پر طمتراق است که گویی کاملا نامرئی هستند.
روی دیگر سکه آن است که قدر مسلم در هر گروه و دسته ای از نظام های اجتماعی، افراد شایسته و مطالبه گری وجود دارند که وجودشان مایه خیر و برکت است و ضمن احترام به این افراد بزرگمهر – که بی شک در دفتر نمایندگی نظام مهندسی ساختمان شهرستان صومعه سرا نیز وجود دارند و برای مردم این شهر زحمت می کشند – لازم است عنوان نمائیم جنس مطالبات مرتبط مردم کشورمان، خصوصا مردم باهوش شهرهایی مانند صومعه سرا تغییر پیدا نموده است و اکنون مردم خصوصا نسل جوان دیگر با تنگ و گشاد کردن میدان اصلی شهر ارضای زیبایی شناختی نمی شوند بلکه پاسخ این سوال را خواهانند که چه اتفاقی در این شهر رخ داده که حداقل در نیم قرن اخیر تغییرات مهندسی عمومی شهر چه در بخش شهرسازی و چه بخش ساختمان، تغییرات مثبت و قابل قبولی نداشته است و این نقص را ماحصل رفتارهای اجتماعی می دانند که اگر در برابر جریانات مدنی روحیه مطالبه گری نداشته باشیم هر کس اجازه دارد صندلی هایی را اشغال کند و سپس جهت حفظ میز، پست و جمع آوری روزمه جهت ارتقای جیبرلایی، با رفتن به زیر لاک سکوت، روزگار بگذراند و ادامه همان شود که تاکنون بوده است.
بنابراین از جامعه مهندسین ساختمان شهرستان صومعه سرا انتظار می رود در حیطه ی وظایف خود، جهت حفظ و صیانت از حقوق شهروندی مردم زادگاه مادریمان به عنوان یک شهروند مطالبه گر، در ساختن شهری مدرن، رو به سوی چشم اندازی روشن برای سال های سبز پیش رو،بیش از پیش به انتخاب های خود و دینشان نسبت به موارد مطروحه ” حساس ” باشند.
این مقاله با طرح سوالات مهم از کاندیداهای احتمالی ادامه دارد.در صورت علاقه مندی شما نیز پرسش های خودتان را جهت نشر در مقاله بعدی به صورت کامنت در زیر این پست رسال فرمائید.
متشکرم