می گفتند چقدر هیچ کسی مثل او نبود، بادبانها را بر افراشت از فرصتها به نحو احسن استفاده کرد و سینه سپر کرد در مقابل بادهای ناموافق تا کشتی سهمگین مجموعه سما در ساحل آسایش پهلو بگیرد.
بامردم|علیرضا پرندوش: این بار متفاوت بود، متفاوت تر از همیشه… جلسه تکریم و معارفه معاونت امور سما دانشگاه آزاد اسلامی واحد لاهیجان را می گویم، متفاوت تر از صدها جلسه تودیع و معارفه ای بود که به عنوان یک خبرنگار در آن حضور داشتم…
از لبخندها و ابراز رضایت های پیش از شروع مراسم تکریم و معارفه تا اشک ها و بغض هایی که پس از پایان جلسه تکریم به سراغ کارکنان مجموعه سمای لاهیجان آمد، زن و مرد نداشت همه بغض گلویشان را فرا گرفته بود… همه چیز متفاوت تر بود، این بار همه تعریف می کردند، تشویق می کردند، از مهربانی ها می گفتند، از عملکرد ها، از خوبی های یک رییس و همچنین می گفتند از بی مهری و بی لطفی های برخی افراد به این رییس مهربان…
عده ای نیز همچنان در کنار کارکنانی که اشک میریختند لبخند بر روی لبانشان جاری بود، می گفتند لبخندشان نشانه رضایت است، خوشحالند چون ایمان دارند که رییس مهربانشان را در جایگاه هایی بالاتر خواهند دید… لبخند می زدند و اشک می ریختند به یاد تمام خاطرات شیرین و تلخ…
با خود فکر می کردم که به راستی چه چیزی باعث این می شود که اینچنین کارکنان یک مجموعه نسبت به رییس خود ابراز لطف و احساسات داشته باشند، جوابی جز صداقت، شرافت، مهربانی و عملکرد نیافتم… می گفتند رئیسمان بزرگترین پتانسیلی بود که فعل سخت خواستن را به توانستن تبدیل کرد.
می گفتند چقدر هیچ کسی مثل او نبود، بادبانها را بر افراشت از فرصتها به نحو احسن استفاده کرد و سینه سپر کرد در مقابل بادهای ناموافق تا کشتی سهمگین مجموعه سما در ساحل آسایش پهلو بگیرد.
می گفتند حیرانیم که چرا این گونه خورشید بی مهری بر دلهای انسانهای دانایی می تابد که فقط دغدغه شان رشد و تعالی است و لاغیر …
به یاد آوردم چند سال پیش را… آن روز ها همه چیز خوب نبود، بحران مجموعه سما را فراگرفته بود… آرامش برهم خورده بود تا اینکه رییس مهربان آمد، کم کم همه چیز رو به راه شد، مدتی گذشت همه چیز تغییر کرد، تحولات سما چشمگیر شده بود، دیگر سما آن سمای سابق نبود! سما شاهد تجربه اولین ها شده بود…
مدیریت ثمربخش رییس مهربان، مدیریت بر دل ها بود و نور و امید را بر دل های کارکنان مجموعه سما تاباند، دیگر با جان و دل برای پیشرفت مجموعه تلاش می کردند و سختی ها و مشقات ناشی از کار و تلاش را با حلاوت امید به آینده ای بهتر پذیرا می شدند.
بی شک خانواده سما هیچگاه خاطره تلاشهای بی وقفه و پیگیری و سختکوشی های رییس مهربان را در ابعاد مختلف از یاد نخواهد برد و شور شیرین خاطرات تلاشها همواره در این مجموعه ای که در جای جای آن اثر قدم ها و پشتکار و همت رییس مهربان بر آن موج می زند به یادگار خواهد ماند.
مهم نیست چقدر رضایت مندیم مهم آن است که بدانیم هر فرصتی را که خدای بزرگ به ما عطا کرده باید قاصد قدرت و تفکر و تعقل و دانایی باشیم و این گونه است که همه فاصله های اجرایی و علمی مان مبدل به یادگیری خواهد شد.
باور دارم آنچیز که از انسان باقی خواهد ماند همین مهربانی ها، خاطرات و عملکرد هایی است که آیندگان از آن یاد خواهند کرد،ما امانتدار نسل بزرگ آیندگان هستیم، چه خوب است همگان تلاش کنیم تا تاریخ روزی از ما به نیکی یاد کند…
ایمان دارم به روزی که نا مهربانان و مدعیان صداقت و اخلاق که از هیچ دروغ و تهمتی برای تخریب رقیبان کم نگذاشتند، پاسخ اعمال ناشایستشان را از خداوند متعال و مردمان فهیم خواهند گرفت …
ثبت دیدگاه