تعرض به رای اکثریت آغاز یک فتنه است

متن این یادداشت به شرح زیر است:

⁃ حالت اول: اقلیت نزدیک پنجاه درصد . در این حالت اکثریت ابعاد شکننده دارد و اگر بخواهد جلب همکارى نکند دوام نمى آورد و در صحنه عمل موفق نمى شود پس باید اولاً از سیاستهاى اقلیت که همراه با راهبرد اکثریت است استفاده تمام عیار بکند و ثانیا کارگزارانى را از اقلیت که با بینشى میهنى آمادگى شروع یا ادامه خدمت دارند بکار گیرد و به این هردو اقدام تظاهر کند تا از التهابهاى اجتماعى پرهیز شود.

⁃ حالت دوم: اقلیت معتنابه . در این حالت باید به آن دسته از سیاستهاى اقلیت که مخالف با راهبردهاى اکثریت نیست اعتنا شود و متناسباً از کارگزاران اقلیت که قصد مقابله یا تضعیف اکثریت را ندارند استفاده شود.

⁃ حالت سوم: اقلیت ضعیف کمتر از ۵٪‏ . در این حالت باید از سیاستهاى اقلیت که از منطق قوى برخوردار است استفاده شود تا اقلیت احساس نکند خفه شده است و در حالت یأس با خروج از صحنه زندگى سیاسى قرارنگیرد تا به معارض تبدیل نشود ؛ در همه حال اکثریت موظف است اقلیت را متقاعد کند.