در کشورهایی که خشونت، بزهکاری و پرخاشگری زیاد است رتبه مطالعه بسیار پایین بوده و نویسنده از ارزش و قرب پایینی برخوردار است چنین جامعه بیماری به واکسینه شدن توسط قلم نیازدارد تا سلامت فرهنگی را به جامعه باز گرداند .
به گزارش «بامردم» | نگار نادری*:
از مولفه های توسعه فرهنگی در جوامع اجتماعی سالم با ساختار منسجم و برنامه ریزی شده پرورش نویسندگان ، تربیت کتابخوان وغنی سازی کتاب ها می باشد . توسعه و ترقی چنین اجتماعی مدیون خوب اندیشیدن و تفکرات فرهیختگان آن جامعه است که موجب ارتقای سطح فرهنگی کشور می شود .
اقتصاد، سیاست ،مذهب و تغییرات اجتماعی تاثیر بسزایی بر هویت فرهنگی دارند .برای بالا بردن افزایش بهره وری نیاز است تا شرایط ایمنی فرهنگی و هنری مهیا شود .در ایمنی فرهنگی و هنری ، تولید کننده هنر ،دغدغه عرضه و فروش اثر را نداشته و مقدمات مبادله تولید اثر در جامعه فراهم است .چه بسیار آثار که قبل از تولید بفروش می رسند و مردم ، مشتاق خرید آٍثار فرهنگی و هنر ی هستند واخبار تولیدات فرهنگی و هنری را با علاقه دنبال می کنند وتمایل دارند گوی سبقت را در این زمینه از یکدیگر بربایند . در ایمنی فرهنگی و هنری شرایط تولید و توزیع به گونه ای است که نویسنده حرفه ای استرس فروش اثر را ندارد و جامعه هنری منتظر اعانه و کمک دولتی نمی ماند .در صورت فراهم بودن ایمنی فرهنگی و هنری مردم به گونه ای پرورش پیدا می کنند که خرید اثر فرهنگی و هنر ی بخصوص کتاب جز ملزومات زندگی محسوب می شود و کتاب خواندن مانند سایر مایحتاج زندگی ارزشمند است .
در ایمنی فرهنگی و هنری شرایط سوء استفاده و آب بندی از اثر وجود ندارد و سرقت ادبی و گردآوری مطالب دیگران بدون ذکر منبع و ماخذ و کپی کاری به حداقل می رسد . جامعه به خالقان اثر به عنوان سرمایه فرهنگی و هنری نگاه ویژه دارد و نویسندگان منفعل و مایوس نیستند زیرا نویسندگی شغل و حرفه محسوب می شود و نوشتن و خواندن از زوال عقل می کاهد و قدرت استدلال را دو چندان می کند .
آفرینش از ویژگی های هنر نویسندگی است . اهل قلم صاحبان اندیشه و خدای اثر هستند. شاید در جامعه امروز قدرت ، ثروت و شهرت اعتبار اجتماعی باشد اما منزلت اجتماعی ماندگاری به همراه ندارد .
سفارشی نویسی صرفا نوع مهارت است نه هنر ؛ آنچه یک نویسنده را برجسته می کند خلاقیت ، زاویه دید ، شیوه بیان و پرداخت، دانش جامعه شناسی و روانشناسی پشت اثر است .ایده های بکر و تازه همیشه طرفدار داشته و خانواده فرهنگ و هنر را به تکاپو و نقد علمی اثر ترغیب می کند .این پویایی شاخصه سلامت فرهنگی جامعه است .
در کشورهایی که خشونت ، بزهکاری و پرخاشگری زیاد است رتبه مطالعه بسیار پایین بوده و نویسنده از ارزش و قرب پایینی برخوردار است چنین جامعه بیماری به واکسینه شدن توسط قلم نیازدارد تا سلامت فرهنگی را به جامعه باز گرداند .
در ایمنی فرهنگی و هنری نویسنده متبحر و حرفه ای غم ارتزاق کمتری دارد . برنامه ریزی ، ساماندهی ، هدایت ، حمایت ، اعتماد ، اخلاق گرایی ، پرورش مهارت ، افزایش بهره وری ، توانمند سازی منجر میشود ذهن نویسنده غنی و پویا بماند .
برخی از مدعیان روشنفکری بذر انفعال می پاشند . اندیشه منجمد تمایل به تغییر ندارند . با عزلت گزیدن و صرفا نقد کردن یا به عبارتی غر زدن و به رخ کشیدن کاستی ها و خارج شدن از دایره مشارکت کاروان هنر در نیمه راه می ماند. برای رسیدن به هدف نهایی و مطلوب باید ضمن شناخت آسیب های این حوزه و بررسی چالش ها ،اهالی هنر خودشان به داد قافله در راه مانده ادبیات برسند و آنرا به سر منزل مقصود برسانند البته سخت اما ممکن است .
خواسته های فردی ،منفعت طلبی و خود بزرگ بینی از آفات هنر است . نگاه وسیع اهالی قلم به مقوله نویسندگی به همراه تولید آثار بکر ،نو و تکنیکی منجر به پیشرفت خواهد شد . هر چراغی که بزرگان اهل قلم در هر جای کشور بیفروزند بازتاب روشنایی و گرمای آن به همه نویسندگان خواهد تابید . به امید آنکه قلم این حربه تاثیر گذار و کار آمد به جایگاه پایدار برسد و هنرمندان این عرصه با فراغ خاطر در فضای ایمنی فرهنگی و هنری تولیدات کیفی و ماندگار خلق نمایند .
*رییس اداره فرهنگ و ارشاد اسلامی لاهیجان
ثبت دیدگاه