فردا، محتاج شجاعت و تصمیم گیری تک تک ماست| آبروی یک شخصیت سیاسی به درد قبر او نمی خورد؛ بلکه در همین روزگار و زندگی باید آن را هزینه کند

کدام مرجع تقلید از سن ٨٠ سالگی از نجف به پاریس حرکت می کند؟ چرا که ممکن بود در آن مسیر پیروز نشود و ما در تحلیل های خود این حالت را هم باید در نظر بگیریم. در مورد آقای هاشمی هم وفتی ثبت نام سال٩٢ ایشان را در انتخابات ریاست جمهوری به یاد آوریم می بینیم که او تمام سرمایه سیاسی خود را به میان آورد

حجت الاسلام و المسلمین سید حسن خمینی در مراسم تغییر نام بزرگراه نیایش به نام آیت الله هاشمی رفسنجانی در ابتدای سخنان خود اظهار کرد: یکی از شهرداران تهران غلامحسین ابتهاج است که دوبار شهردار شد؛ یکبار در دهه ۱۳۲۰ و دیگری پس از دوره کودتای ۲۸ مرداد ۱۳۳۲؛ در اوایل دهه ٢٠ خیابانی به نام دهخدا نامگذاری شد. دهخدا بعدها در قضایای نهضت ملی طرفدار دولت ملی شد و لذا پس از کودتا نام او را از خیابان برمی دارند. یکی از بزرگان که این داستان را نقل می کرد، می گفت دهخدا پس از این تغییر نام، در جلسه ای به ابتهاج گفت تو دو شب خواب را از چشم من ربودی؛ یک شب آن شبی بود که خیابانی به نام من نامگذاری شد و از خوشحالی خوابم نبرد و دومین بار، شبی که نام من از آن برداشته شد و از ناراحتی خوابم نبرد.

وی افزود: نامگذاری خیابان ها اگر صرفا تکریم یک فرد باشد، به همین جا ختم می شود. لذا همین کار بهتر بود که پس از رحلت ایشان، این نامگذاری انجام شود؛ نه از این جهت که آقای هاشمی راحت بخوابد یا نخوابد؛ من شهادت می دهم که هر اتفاقی هم می افتاد ایشان شب راحت به خواب می رفت.

سید حسن خمینی با بیان اینکه در ده سال اخیر ارتباط زیادی با آقای هاشمی داشتم که از پر تراکم ترین مراحل زندگی ایشان بود؛ این فراز و فرودها حتی ضربان قلب ایشان را تغییری نداد، چه رسد به اینکه خواب را از چشمشان بگیرد.

وی با بیان اینکه نامگذاری ها نیاز ما به افراد بزرگ است و نه نیاز آنها به این نامگذاری؛ به طرح این سوال پرداخت که «به چه ویژگی آقای هاشمی نیاز داریم؟» و سپس گفت: اولین بار وقتی نام ایشان را شنیدم که سر سفره نشسته بودیم و پدرم وارد شد و به امام گفت «آ شیخ اکبر» رییس مجلس شد. در آن زمان نمی دانستیم منظور ایشان کیست، اما بعدها فهمیدیم آ شیخ اکبر کدام شخصیت است. جامعه ما به دو درس از آقای هاشمی نیاز دارد: ایشان هنگام فوت ٨٢ سال داشتند؛ اما جوان اندیش و فرزند زمان خویش بود. یک روحانی تحصیلکرده اندیشمند فقیه که مربوط به گذشته نبود و به امروز جامعه شناخت داشت و برای فردای جامعه تلاش می‌کرد. شما در برخورد با او با پیرمردی مواجه نبودید که خاطرات گذشته را بگوید؛ بلکه در زمان حال می زیست و دردهای امروز را می شناخت. او فرزند زمان خویشتن بود اما پدر جامعه فردا هم بود. موضوعاتی چون مترو یا دانشگاه آزاد، از مصادیق شناخت او از روزگار امروز بود.

یادگار امام با بیان اینکه ما به شدت به شناخت وضعیت امروز جامعه نیاز داریم، یادآور شد: آقای هاشمی در عین حال از گذشته جامعه منقطع نمی شد، بلکه به گذشته افتخار می کرد اما در گذشته باقی نمی ماند. ما نیز نباید از گذشته جدا شویم؛ بلکه باید به آن افتخار کنیم. ما حتی به خطاهای پیشینیان نیز نیاز داریم تا آن را تکرار نکنیم. آقای هاشمی جامعه خود را می شناخت و همت داشت که فردای آن را بسازد.

وی با اساره به درس بزرگ دیگر آیت الله هاشمی رفسنجانی گفت: او به ساختن جامعه همت داشت و پا در رکاب می کرد. او سخن ها را می شنید به سوی حل مشکلات حرکت می کرد. او شجاعت حرکت داشت؛ چیزی که ما به آن نیاز داریم.

سید حسن خمینی با اشاره به شجاعت امام راحل در تصمیم گیری گفت: کدام مرجع تقلید از سن ٨٠ سالگی از نجف به پاریس حرکت می کند؟ چرا که ممکن بود در آن مسیر پیروز نشود و ما در تحلیل های خود این حالت را هم باید در نظر بگیریم. در مورد آقای هاشمی هم وفتی ثبت نام سال٩٢ ایشان را در انتخابات ریاست جمهوری به یاد آوریم می بینیم که او تمام سرمایه سیاسی خود را به میان آورد. وقتی هم از آقای روحانی حمایت کرد تمام یافته های خود را پشت سر کسی گذاشت که ممکن بود پیروز نشود.

وی توصیه کرد: تلاش کنیم امور را بشناسیم و در راه پیشرفت جامعه و ساختن آینده فرزندان جامعه هر هزینه ای را بپردازیم؛ «إِنَّ الَّذِینَ آمَنُوا وَ عَمِلُوا الصَّالِحاتِ سَیَجْعَلُ لَهُمُ الرَّحْمنُ وُدًّا».

سید حسن خمینی گفت: اینکه امروز نام آقای هاشمی را بر خیابان ها می گذاریم و آن را نیاز جامعه می دانیم به این دلیل است که این درس را مرور کنیم که برای سعادت این مردم هر هزینه ای را باید داد. آبروی یک شخصیت سیاسی به درد قبر او نمی خورد؛ بلکه در همین روزگار و زندگی باید آن را هزینه کند. اگر لازم شد باید برای بهروزی، پیشرفت و آینده جامعه هزینه داد؛ باید شجاعت داشت و تصمیم گرفت. این تصمیم گاهی «صبر» است و گاهی «حرکت» و خروش. من آقای هاشمی را در دو حالت دیده ام.

وی یادآور شد: یکبار مرحوم آقای توسلی وقتی از مسجد بیرون آمده بود عده ای به آقای هاشمی فحاشی کرده بودند.، مرحوم آقای توسلی برافروخته وارد اتاق شد و حدیثی را که حضرت زهرا(س) به امیرالمومنین(ع) فرموده بودند، خواندند که «ای پسر ابوطالب! مانند بچه در شکم مادر، دست و پای خود را در خود جمع کرده ای! و مانند شخص متهم در گوشه غرفه نشسته ای! شاه بال خودت را که همچون بال های قوی باز شکاری بود شکستی! در نتیجه پرهای نرمی که برای تو ماند، بتو وفا نکرد و کارگر نشد، و همچون مرغ بی بال و پری که مورد هجوم پرندگان قوی واقع شود گرفتار شدی!» اما آقای هاشمی همان مقدار با که صبر خویش می فهمید باید تحمل کند، در جایی که فکر می کرد باید سخن بگوید، سخن می گفت.

یادگار امام تأ کید کرد: باید بدانیم فردا محتاج تک تک ماست؛ محتاج شجاعت، تصمیم گیری و فهم و تلاش بیشتر ما در شناخت امور است.

وی با اشاره به جایگاه اجتماعی آیت الله هاشمی(ره) اظهار کرد: خداوند محبت این بزرگمرد را در دل ما قرار داد که در تشییع پیکر ایشان که مافوق انتظار دوست و دشمن ایشان بود و رأی معنادار آقازاده ایشان شاهد بودیم که ادای دین به آن بزرگوار بود.

سید حسن خمینی با تأکید بر اینکه همت بلند آقای هاشمی درس وی برای جامعه ماست، به ابعاد مختلف شخصیت آقای هاشمی اشاره کرد و گفت: آقای هاشمی دلباخته مکتب اهل بیت(ع) بود؛ او سعادت جامعه را در تلفیق عفاف و کفاف می دانست و معتقد بود فقر می تواند ریشه هر ارزشی را در جامعه بسوزاند و معتقد بود تنها دین داران به شرطی توفیق ترویج دین را پیدا می کنند که بتوانند دنیای مردم را هم بسازند. او معتقد بود وقتی روحانیت تصدی زندکی مردم را کرده باید بتواند دنیای مردم را بهتر از هر دوره دیگری بسازد. آقای هاشمی معتقد بود شعارها در صورتی برای جامعه مفید است که جلوی شعور و پیشرفت را نگیرد، باعث درجا زدن نشود؛ لذا همان قهرمان جنگ قهرمان صلح و سازندگی شد. البته من از آقای هاشمی بت نمی سازم. همانطور که در جلوی ایشان در مورد بسباری از تصمیماتشان نقد داشتم و می گفتم؛ اتفاقا آقای هاشمی بزرگ بود زیرا به راحتی می توانستم به او بگویم که در فلان جا اشتباه کرده ای و به راحتی می پذیرفت. برخی موارد را هم نمی پذیرفت. بزرگی او در این بود که می توانستم به راحتی جلوی او صحبت کنم و ما در کنار شخصیت او بزرگ می شدیم؛ او بزرگی به ما نمی فروخت، بلکه بزرگی را می آموخت.آقای هاشمی بزرگ زیست و بزرگ از دنیا رفت و ان شاء الله در آینده از بزرگان باقی خواد ماند.

یادگار امام در پایان گفت: ایشان در ماههای پایانی دائما حرف از رفتن می زد. در ملاقات آخر نیز چند باز سخن از مرگ گفتند.

در پایان این مراسم از تابلو بزرگراه آیت الله هاشمی رفسنجانی توسط سیدحسن خمینی، شهردار تهران، محسن هاشمی و.. رونمایی شد.

وی در ابتدای سخنان خود با تقدیر از اقدامات شهردار تهران گفت» هفته آینده درباره آقای قالیباف سخن خواهم گفت.

در این مراسم حجت الاسلام و المسلمین مرتضی اشراقی، اعضای خانواده آیت الله هاشمی(ره)، محمدباقر قالیباف، اعضای ادوار چهارم و پنجم شورای اسلامی شهر تهران و جمعی از شخصیت های سیاسی و فرهنگی همچون صادق زیباکلام، محمدمهدی عبدخدایی، محمد اشرفی اصفهانی و…حضور داشتند.