به هزاران هزار دلیل قفل دیجیتال نخریدم، اولین دلیلم این بود که دوست داشتم همیشه یه کلید فیزیکی دستم باشه و گاهی اوقات جیب شلوارمو بد قیافه کنه. هرچند مرتب گمش می کردم و چندین بار مجبور شدم علاوه بر هزینه عوض کردن قفل و تعویض کلید تو دردسر رفت و آمدش قرار بگیرم.
دوم اینکه مرتب و هماهنگ با همسرم کلید رو فراموش می کردم همراهم ببرم و همیشه باید ساعت ها منتظر می شدم تا یکی بیاد و در رو باز کنه ما عاشق این انتظار و هدر رفتن وقتمون بودیم به هر حال باید یه جوری طعم انتظارهای بی شمار دوران نامزدیمون رو دوباره می چشیدیم.
سومین دلیل اینکه دوست داشتم صدای قشنگ دخترم رو بشنوم زمانی که به خونه رسیده نه اینکه یه قفل هوشمند فوق پیشرفته بهم خبر بده دخترت رسید.
البته من همیشه دوست داشتم به روش سنتی عمل کنم مثلا یه قفل داشته باشم یه آمپر ضد ولتاژ یه سیستم اعلام حریق یه دزدگیر…
دوست نداشتم هزینه یکی رو به عهده بگیرم و همه این کارها رو انجام بده. البته هرچند که معمولا خودم رو مجاب می کردم دزدگیر و سیستم اعلام حریق خرید بیهوده ای هستن.
دلایل دیگه ای هم داشتم مثلا دوست داشتم آپارتمانی رو برای محل زندگیم انتخاب کنم که سرایدار داشته باشه. مخصوصا برای وقتایی که مورد مشکوک میبینه و یا حتی زمان هایی که فراموش می کردم در رو قفل کنم.
تمایلی نداشتم یه قفل کارتی فوق پیشرفته تمام رفت و آمدهای خونمون رو عکس بگیره و یا حتی به صورت خودکار خونه رو قفل کنه.
دیگه اینکه رمز یک بار مصرف بانک حسابی از حوصله من خارج بوده چه برسه به اینکه بخوام یرای قفل دیجیتال فوق پیشرفته محل زندگیم رمز یک بار مصرف تولید کنم و به دوستم بدم زمانی که مسافرت هستم و می خواد گیاهامو آب بده.
و در آخر مهم ترین دلیلم این بود که تا به حال از تکنولوژی خیری ندیدم، البته به غیر از تلویزیون تلفن همراه آیفون لباسشویی یخچال و …
ثبت دیدگاه