باید در انتظار معجزه بود|در فوتبال پایه اندیشه، ساختار و مدیریت نداریم|به بحران های فوتبال پایه ای نمی نگریم

به گزارش “لاهیگ” ؛ این مربی  که سابقه حضور در تیم های پایه و لیگ ۱ و دو را دارد در مورد علت اصلی مشکلات و بحران های فوتبال ایران مسائلی را بیان کرد که در ادامه به مصاحبه تفصیلی با وی  می پردازیم

علی قیچی وند در رابطه با سوال خبرنگار لاهیگ در مورد  شرایط فوتبال پایه کشور گفت :

 تنها یاد گرفته ایم که هر از چند گاهی با بروز اتفاق های تلخ، سروصدایی ایجاد شود و پس از یک سری حرف ها و مصاحبه ها و بحث های تکراری، کلیشه ای و رسانه ای، به فراموشی سپرده شود.

 در واقع علت اصلی بحران فوتبال در ایران نبود اندیشه، ساختار و مدیریت مناسب و صحیح، اما متاسفانه اکنون آدرس های غلط، صورت مساله های نادرست و سوال های سطحی، افکار عمومی را تحت الشعاع قرار می دهد. یا فدراسیون و یا سرمربی را مقصر اصلی اعلام  می کنند. هر چند نقاط ضعف این دو عامل مهم نیز در جای خود باید کارشناسی شود، اما در واقع مهمترین موضوع در راستای بررسی و شناخت علل و عوامل بحران در فوتبال پایه  و به طور کلی ورزش کشور در درجه نخست، تعیین صورت مساله، روش شناسی موضوع و چگونگی پرداخت و تجزیه و تحلیل آن است.

قیچی وند در مورد بحران در فوتبال پایه به خبرنگار لاهیگ گفت :

اصولا در بحث از تیم های پایه  در ایران، نگرش های اساسی جایگاهی ندارند، چرا که در هیاهوی کر کننده برد و باخت ها و فضای مسلط و عوامانه “توپ گرد و زمین دراز” علل و عوامل اصلی گم می شوند که در نهایت به فقدان اندیشه، فقدان ساختار و فقدان مدیریت صحیح در فوتبال و ورزش کشور بازمی گردد و مثلث سیاست، پول و رسانه در چنبره مافیای ورزش که در فوتبال کشور (و دنیا) لانه کرده است، به طور همه جانبه از آن حمایت می کند. حال هر قدر مربیان و مدرسان دلسوز فوتبال بگویند و نویسندگان ورزشی علاقه مند به ایران بنویسند که مشکل فوتبال ما ریشه ای است، فوتبال ملی ما بدون سرمایه گذاری بر روی سطح های پایه است و چه بهتر است ریشه ها شناخت و سپس برای کاشت و داشت و برداشت برنامه ریزی مدونی داشت ، در غیر این صورت هرگز راه به جایی نبرده و نخواهد برد.

برای بحث درباره بحران در فوتبال پایه کشور باید سه سوال اساسی جواب دهیم. سوال اول اینکه آیا از اندیشه ای که باید پایه های فوتبال کشور و تیم ملی فوتبال را مستحکم کند، سخنی راهگشا شنیده ایم؟ اصلا اندیشه در فوتبال ملی و ورزش کشور چه معنی و مفهومی دارد و جایگاه آن کدام است؟

سوال دوم اینکه آیا برای ساختار فوتبال پایه و ورزش کشور واجزا» سیستمی آن چند جلسه، میزگرد، مقاله، گزارش، همایش یا… داشته اند و نتایج آن چگونه استفاده شده است؟ در فوتبال پایه و ورزش کشور آیا هیچ گونه ساختاری وجود دارد و اجزا» آن پویا و ثمربخش و هماهنگ هستند؟

و سوال سوم اینکه مدیریت صحیح فوتبال پایه چه خصوصیاتی دارد؟ و یا باید داشته باشد؟

آیا منابع بالنده و زاینده اندیشه، ساختار ومدیریت صحیح در باورها، هنجارها و ظرفیت های  اجتماعی برای رفع بحران پنهان و آشکار در فوتبال پایه وجود ندارند؟ آیا مربیان دلسوز، مدرسان متخصص، کارشناسان مجرب، مدیران ورزش دوست، نویسندگان فوتبال شناس، گزارشگران خبره، بازیکنان خودساخته، باشگاه های بازیکن ساز، مناطق فوتبال خیز در ایران کم هستند؟ همه می دانیم که هرگز این گونه نبوده و نیست،  علت آن است که مسایل فرعی و حاشیه ای درباره تیم ملی فوتبال و ورزش کشور و حرف و حدیث های گسترده آنها به حدی زیاد است که علل و عوامل اصلی مجال بحث و بررسی نمی یابند و یا در غوغاسالاری ها، خودبینی ها، پرداخت ها، نزاع ها و برد و باخت ها و… راه به جایی نمی برند و حکایت همچنان باقیست و معجزه هم اتفاق نمی افتد مگر اینکه اقداماتی به صورت ریشه ای و با خرد جمعی در فوتبال کشور چاره اندیشی شود.

قیچی وند در پاسخ به مهمترین راه حل برای حل این مسایل به خبرنگار لاهیگ گفت :

مهمترین راه حل مشکلات فوتبال پایه، اوردن حامی و اسپانسر برای تیم های پایه ..بریدن دست دلالان و افرادی که ب فوتبال پایه ب عنوان درآمد مینگرند، نبود تبعیض بین فوتبال بزرگسالان و پایه و هدایت و نظارت بر محتوای باشگاه ها دانست

لاهیگ : در پایان اگر نکته ایی هست بفرمایید :

در پایان از همه دست اندرکاران و مربیان و مدیران فوتبال پایه خواست بتدریج با همکاری و روی کار امدن افراد و مربیان کار بلد شاهد به وجود آ مدن یک فوتبال ملی مقتدر، قابل پیش بینی با کلاس فنی قابل قبول در چارچوب یک اندیشه، یک ساختار و یک مدیریت صحیح فوتبال درخور ایران اسلامی و مردم سرافراز آن باشیم.